Sa isang kaharian ng na ang tawag ay Berbanya, may hari
na nagnga-ngalang Don Fernando, at ang
kanyang asawa nagnga-ngalang Donya Valeriana. Mayroon silang tatlong anak na
lalaki. Ang pinaka panganay ay si Don Pedro, ikalawa ay si Don Diego at ang pinaka bunso ay
si Don Juan.
Nang payapang natulog si Don
Fernando nagkaroon siya ng isang masamang panaginip at bigla nalamang syang
nagkasakit Ang kanyang panaginip ay tungkol kay Don Juan na sya daw ay inihagis
sa isang balong malalim ng dalawang lalaki. Kinabukasan, ipinatawag lahat ng
mga manggagamot sa Barbenya gnunit ni isa ay walang naka gamut sa hari. Hangang
isang ermitanyo ang nagsabi na ang pitong awit lamang ng ibong adarna ang
tangin makakapag pagaling sa hari. At matatagpuan lamang sa ang Ibong Adarna sa
puno ng Piedras Platas sa bundok ng tabor.
Inutusan ng haring Fernando ang
kanyang dalawang anak na si Don Pedro at Don Diego para kunin ang ibong adarna
ngunit sila ay nabigo. Dahil sa pasod sila ay nakatulog sa isang malaking puno
na may mga kumikislap na mga dahon na tilay mga dyamante. Kapag ang Ibong
Adarna ay dumapo sa punong iyon ay ibon ay umaawit at nag-iiwan ng ipot pagkatapos
umawit. At nang maiputan ang dalawang prrinsipe sila ay naging bato.
Lumipas ang tatlong
taon ngunit hindi na bumalik ang dalawang prinsipe, dahil dito natakot si Don
Fernando na isugo ang kanyang bunsong anak na si Don Juan dahil baka magkatotoo
ang kanyang panaginip tungkol sa kanyang anak na sa Don Juan. Ngunit nagpumilit
si Don Juan na hanapin ang Ibong Adarna.
Nang si Don Juan ay
naglalakbay para hanapin ang ibong adarna, nakita nya ang isang ketongin na
humingi sa kanya ng kaunting pagkain. Dahil maganda ang kalooban ng prinsipe,
ibinigay nya ang kanyang kahuli-hulihang baong tinapay sa matandang lalaki na
ketongin. Dahil dito, tinulungan sya ng matandang ketongin kung papaano
matatagpuan ang Ibong Adarna. Sinabi nito na mayroong isang maliit na bahay
malapit sa bundok kung saan nakatira ang isang ermitanyo na magbibigay sa kanya
ng kaalaman kung papano mahuhuli ang Ibong Adarna. At ibinilin din ng matanda
na huwag syang hihimlay sa isang puno na kaiga-igaya ang anyo.
At pumunta nga ang
prinsipe sa bahay ng ermitanyo na tinuro ng ketongin. Pinatuloy naman siya ng
matandang ermitanyo at inalok ng bagkain. Gulat na gulat ang prinsipe ng Makita
ang inaalok na tinpay ng matandang ermitanyo dahil ang tinapay na binigay niya
nung matandang ketongin ay iisa. Kaya inisip nya na ang matandang ketongin at
ang matandang ermitanyo ay iisa.
Binigyan ng ermitanyo
si Don Juan ng pitong dayap, matalim na labaha, at malagintong sintas. At
kanyang sinabi na tuwing kakanta ang mahiwagang Ibong Adarna, ay kailangan masugatan
nya ang kanyang katawan at patakan ng katas ng dayap ang sugat nito upang hindi
sya makatulog. Kailangan din nyang umiwas kung ang ibon ay umipot pagkatapos
umawit ng pitong besis. At kapag mahuli na nya ang Ibong Adarna, dapat talian
nya ito ng gintong sintas na ibinigay sa kanya ng matandang ermintanyo.
Naging matagumpay ang
prinsipe na makita at mahuli ang mahiwagang Ibong Adarna ayon sa bilin ng
matanda. Dinala nya ang Ibong Adarna sa bahay ng ermitanyo na doon ay inilagay
sa isang hawla ang ibon. Kanya ring nailigtas ang kanyang dalawang kapatid nang
buhusan nya ito ng tubig ayon s autos ng matandang ermitanyo. Ngunit sa kabila
ng mga ito, naiingit si Don Pedro kay Don Juan at sinabi nya kay Don Diego ang
kanyang masamang balak kay Don Juan. Sumang-ayon naman si Don Diego sa masamang
binabalak ng kanyang kapatid. Sinaktan nila si Don Juan hanggang sya ay mawalan
ng malay. Kinuha nina Pedro at Diego ang Ibong Adarna at dinala ito sa hari.
Gayunpaman, pagdating nila sa hari hindi humuni at umawit ang Ibong Adarna.
Samantala, nagdasal si
Don Juan dahil sa hindi sya halos makagalaw at makagapang sa bugbog na
tinanggap mula sa dalawang kapatid. Isang matanda ang tumulong sa kanya at
hinilot sya hanggang ito’y gumaling. Dagli-dagli syang umuwi at sa kanyang
pag-dating sa kaharian nagpalit agad ng balahibo ang ibong adarna at ito’y
biglang umawit. Ang kanyang pitong mga awit ay patungkol sa ginawa ng dalawang
prinsipe kay Don Juan, na doon din gumaling ang hari.
Nais ni Don Fernando
na parusahan ang kanyang dalawang anak dahil sa kanilang ginawa kay Don Juan,
nguni't paglao'y nagbago din ang kanyang isip dahil sa paki-usap na rin ni Don
Juan. Ngunit isang gabi na nagbabantay si Juan sa
ibong Adarna, siya ay nakatulog at hindi namalayan na pinakawalan nina Pedro at
Diego ang Ibon at lumipad ang ibon papalayo sa kaharian ng Berbanya. Ipinasya
ni Juan na umalis at magpunta sa bundok ng Armenia dahil sa takot na sya ang
pagbintangan na nagpalaya sa ibon. Ngunit sya ay ipinahanap ng hari sa kaniyang
dalawang kapatid. Natagpuan ni Don Pedro at Don Diego si Don Juan sa
Armenia.
Sa kanilang
paglalakbay pabalik, may nakita silang isang balon, sila'y bumaba doon ngunit
tanging si Juan lang ang nakaabot sa pondo ng balon at sa ibaba nito nakita nya
ang isang napakagandang ginintuang palasyo. Doon nakita din niya ang mga
magagandang prinsesa na si Juana at Leonora, nguni't sila ay binabantayan ng
serpente na may pitong ulo at higante. Napatay ni Juan ang higante at ang
serpente. Dahil doon, sumama sila Prinsesa Juana at Leonora kay Juan palabas ng
balon, nguni't naiwan ni Leonora ang kanyang singsing sa isang mesa. Dagling
binalikan ni Juan ang singsing, nguni't sampung dipa pa lamang si Juan patungo
sa ilalim ng balon ay dagling pinutol ni Pedro ang lubid. Nahulog si Juan sa
ibaba ng balon at sya'y labis na nasaktan. Subalit inutusan ni Leonora ang
kanyang alagang lobo upang tulungan si Juan at sila ay umalis na patungo ng
Berbanya.
Nang makarating sa
Berbanya, Si Diego ay ikinasal kay Juana, ngunit si Prinsesa Leonora ay humingi
ng pitong taon bago magpakasal kay Pedro. Si Don Juan naman ay nakaligtas na
rin mula sa balon sa tulong ng lobong alaga ni Leonora, nakuha na rin nya ang
singsing nito. Samantalang sya'y pabalik na sa Berbanya, nakatulog sya sa
ilalim ng isang puno na sya'ng pagdating ng Ibong Adarna. Nguni't sya ay
nagising at nirinig ang awit ng ibon tungkol sa isang mas magandang prinsesa na
si Maria Blanca na anak ni Haring Salermo ng kaharian ng Delos Cristal.
Nang marinig nya ito,
sya ay nagpasya na hanapin ang kaharian ng Delos Crsital. Nguni't hindi nya ito
matagpuan hanggang maglakbay sya sa ikapitong bundok upang hanapin ang isang
ermitanyo na may edad na 500 sunbalit hindi rin alam ng ermitanyong ito ang
Delos Cristal, kaya ipinasya ng ermitanyo na sya'y papuntahin sa ikapitong
bundok upang hanapin ang isang ermitanyo na may edad na 800, sa tulong ng isang
agila na sinakyan ni Juan, siya'y nakarating sa kaharian. Nguni't ang bilin ng
agila, sya'y dapat magtago kung ang tatlong prinsesa ay maliligo tuwing
ikaapat. Pagkagayon itinago ni Juan ang damit ni Donya Maria at pagkatapos
maligo nito hinanap ni Maria ang kanyang damit ngunit paglipas ng isang oras ay
nagpakita na rin si Juan at ipinahayag ang kanyang malinis na layunin sa
prinsesa. Gayunpaman, hindi nagalit ang prinsesa at ibinilin nya ang kanyang
gagawin kapag sya ay makita ni Haring Salermo.
Sinubok ni Haring
Salermo si Juan, naging mahigpit ang mga pagsubok na ibinigay ni Haring Salermo
kay Juan. Ang unang pagsubok ay ang pagtibag ng bundok, pagpapatag nito at
pagtatanim ng trigo na kinakailangan kinabukasan ay may mainit na tinapay na
magagawa kaagad si Juan at maibibigay sa hari. Ang ikalawa ay ang paghuli sa 12
negrito na pinakawalan sa karagatan. Ang ikatlo ay ang paglalagay ng bundok sa
gitna ng dagat at gagawing kastilyo, na banding huli ay kanya ring pina- alis
ang kastilyong ito upang makita ang nahulog na singsing ng hari sa karagatan.
Ang pinakamahirap ay ang paghahanap nito ng singsing ng hari na kanyang
pinaghati-hati ang katawan ni Maria upang hanapin ang singsing ng hari, dahil
dito nawala ang isa sa mga daliri ni Maria.
Gayunpaman, lagi
nitong napagtatagumpayan ang lahat ng pagsubok ng hari sa tulong na rin ng
Mahika Blanka ni Donya Maria. Dahil doon napilitan si Haring Salermo na ipakasal
ang isa sa kanyang mga prinsesa Ang napili ni Juan ay si Maria kahit hindi
ipinakita sa kanya ang mukha ng prinsesa. Dahil na rin sa naputol na daliri ni
Maria bilang naging palatandaan ni Juan sa kanya. Nang malaman ni Haring
Salermo na matagal ng magkakilala sila Juan at Maria nagalit sya at kanyang
isinumpa ang anak na si Donya Maria. Ang sumpa ay, sya ay makakalimutan ni Juan
at pakakasal sa iba.
Dagling umalis sila
Juan at Maria patungo sa Berbanya. Nang malapit na sila Juan at Maria sa
kaharian ng Berbanya pansamantalang iniwan ni Juan si Maria sa labas ng
kaharian. Nguni't ng malaman ni Leonora na dumating na si Juan, sya'y lumapit
kay Juan at nakalimutan ni Juan si Maria. Doon itinakda ang kasal nila Leonora
at Juan, nguni't nang dumating si Maria, namangha sya sa napipintong kasal ng
dalawa kaya sya ay humiling ng isang palaro na naging dahilan upang maalala ni
Juan ang kanilang nakaraan ni Maria. Isang negrito at negrita ang inilabas ni
Maria. Sa tuwing papalo ang negrita, hindi nasasaktan sng negrito. Ang
nasasaktan ay si Don Juan. Unti-unting nagbalik ang ala-ala ni Juan at sila ay
nagpakasal ni Maria. Samantalng si Leonora naman ay nagpakasal kay Pedro.
Pagkaraan nito umuwi
sila Don Juan at Donya Maria sa Delos Cristal at sila ang tinanghal na Hari at
Reyna sa kaharian. Pinamunuan nila ang kaharian na makatao, makatarungan at
makaDiyos na pamumuno. Dahil dito sila'y minahal ng taong-bayan.
Salamat sa pagbabasa :)
No copyright infringement intended courtesy post to the owner
